Museum Kunst & Geschiedenis

Enkele weken geleden raakte mijn dochter (bijna 6) gefascineerd door mummies. We vonden een schat aan informatie in de bib, we keken een documentaire op tv en vandaag bezochten we het Museum voor Kunst en Geschiedenis in Brussel om een ECHTE mummie te zien!

Fien en ik, wij zijn echte museumliefhebbers. Ik ben voor het tweede jaar op rij trotse eigenaar van de museumpas. Daarmee kan je naar meer dan 100 musea in België. Extra handig met kleine kinderen, die mogen meestal gratis binnen en dan geeft het niet als het een keertje tegenvalt of de aandacht snel verdwijnt.

Vandaag dus, hop naar het MK&G in Brussel. Niet onbezonnen of impulsief want er moet uiteraard gereserveerd worden. Ik ontdekte vandaag dat je ook nog kan reserveren aan de ingang, dus een impromptu bezoekje is toch nog mogelijk! Normaal gesproken zouden we zo’n trip naar Brussel doen met het openbaar vervoer maar gezien de huidige coronamaatregelen geef ik toch even de voorkeur aan de wagen. Na een drietal keer verkeerd rijden, waren we netjes geparkeerd aan de ingang van het prachtige Jubelpark. Leuk weetje, 3u parkeren kostte daar amper €3.

We werden vriendelijk verwelkomd en kregen een museumgids – inclusief verhaal en activiteiten voor de kids. Supertof idee maar bij het achteraf lezen van de opdrachtjes ben ik niet meteen onder de indruk. Ze zijn maar lauwtjes en herhalen vooral erg vaak dat de kindjes nergens mogen aankomen 😅 Jassen en tassen kunnen worden achtergelaten in de vestiaire – vergeet geen euro voor de locker!

Na de vestiaire en sanitaire stop waren we er klaar voor! Maar we waren niet voorbereid op de gigantische, indrukwekkende Narthex zaal. Wauw. Daar hebben we vijf minuten gewoon onze ogen uitgekeken en ons heel klein gevoeld. Op goed geluk wandelden we verder en ontdekten we de collectie nationale archeologie. Schitterende en interessante vondsten uit de prehistorie, de Gallo-Romeinse en de Merovingische periode. Wij waren vooral geboeid door de evolutie van Australopithecus naar Homo Sapiens Sapiens. Die werd getoond aan de hand van tekeningen en schedels. Evolutie is een onderwerp dat Fien enorm boeit, dus het was interessant om dit helder en visueel voorgesteld te zien. De rest van de collectie wandelden we rustig door, af en toe pauzerend om mooie stenen en sieraden te bestuderen. Toppunt was ongetwijfeld de vondsten uit de grafvelden van Harmignies. De skeletten en hun grafgiften zijn te zien in hun “graf” doorheen glas. De fantasie werd geprikkeld en we leerden heel wat bij over de grafrituelen van de Merovingers.

Bon, waar bleven die mummies nu? Ik had duidelijk een verkeerde afslag genomen want we waren plots omringd door 16e eeuwse wandtapijten. Heel mooi en de grote weefgetouwen waren best wel indrukwekkend, maar “Mama, we zijn hier wel voor de mummies he!” Een vriendelijke steward stuurde ons de juiste kant op.

Ola. Een volledig nieuwe vleugel van het museum. En we hadden nog niet eens de helft van de vorige gezien! We werden verwelkomd door een gigantische totempaal. Namen alweer een verkeerde afslag (wat een mooie bedden hadden ze in China, zo wil ik er wel een, mama!) Opnieuw een hulplijn ingeschakeld (dankjewel vriendelijke museummedewerkers) en jaaaaaaa eindelijk was het zo ver. Meteen aan de ingang van de Egyptische zaal worden we verwelkomd door twee mummies. We hebben met plezier en aandacht de zaal doorlopen en besteedden extra tijd aan mummies en sarcofagen. Er was zelfs een poezen sarcofaag – daar moesten we een foto van hebben!

Ondertussen waren we anderhalf uur verder en voelde ik de springkriebels opkomen bij Fien. Je weet wel, beetje beginnen huppelen en zingen doorheen het museum. We wandelden nog even snel door de Romeinse en Griekse collectie. Bewonderden de gedetailleerde mozaïeken en kwamen tot de conclusie dat Fien ook een prachtige buste zou zijn.

Tijd om te vertrekken! Maar niet zonder een kleine souvenir. Fien koos een verzamelmunt met natuurlijk een mummie erop! We haalden onze spulletjes op uit de vestiaire en genoten van zon, wind en een beetje sneeuw in het Jubelpark. Natuurlijk met een ijsje (Fien) en een warme wafel (mama). Zo’n dagje, dat smaakt naar meer!